przejdź do treści
Odkryj Krzeszowice
Dzisiaj imieniny:
Bożeny, Drogomira, Zenona
przejdź do stopki

Całokształt zagadnień dotyczących ochrony ludności cywilnej w konfliktach zbrojnych ujęto w:

  1. Konwencjach Genewskich przyjętych 12 sierpnia 1949r., które Polska ratyfikowała w 1954r.
    • I konwencja o ochronie osób cywilnych i chorych w armiach czynnych;
    • II konwencja o polepszaniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu;
    • III konwencja o traktowaniu jeńców wojennych;
    • IV konwencja o ochronie osób cywilnych podczas wojny.


      Uzupełnieniem Konwencji Genewskich są dwa Protokoły Dodatkowe z 1977r.:
    • I - dotyczy ochrony ofiar konfliktów zbrojnych o charakterze międzynarodowym;
    • II - dotyczy ochrony ofiar konfliktów nie mających charakteru
    • międzynarodowego.
      Polska ratyfikowała oba Protokoły dopiero 19 wrześniu 1991r.
      Ustawie z dnia z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
      Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity Dz. U. z dnia 27 kwietnia 2012r. poz. 461).

  2. Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju, szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin (Dz. U. 2002 nr 96 poz. 850).
    Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 września 1993r. w sprawie powszechnej samoobrony ludności (Dz. U. 1993 nr 91 poz. 421).
  3. Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2013r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i powiadamiania o ich wystąpieniu oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz. U. 2013 poz. 96).
    W rozumieniu Protokołu Dodatkowego I określenie "obrona cywilna" oznacza wypełnianie wszystkich lub niektórych wymienionych niżej zadań humanitarnych, mających na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych lub klęsk żywiołowych i przezwyciężanie ich bezpośrednich następstw, jak też zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania.

    Do zadań tych należą:
  • służba ostrzegawcza;
  • ewakuacja;
  • przygotowanie i organizowanie schronów;
  • obsługa środków zaciemnienia;
  • ratownictwo;
  • służby medyczne, włączając w to pierwszą pomoc oraz opiekę religijną;
  • walka z pożarami;
  • wykrywanie i oznaczanie stref niebezpiecznych;
  • odkażanie i inne podobne działania ochronne;
  • dostarczanie doraźnych pomieszczeń i zaopatrzenia;
  • doraźna pomoc dla przywrócenia i utrzymania porządku w strefach dotkniętych klęskami;
  • doraźne przywrócenie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej;
  • doraźne grzebanie zmarłych;
  • pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych dla przetrwania;
  • dodatkowe rodzaje działalności, niezbędne dla wypełnienia któregoś z zadań wyżej wymienionych, w tym planowanie i prace organizacyjne.

Zgodnie z art. 137 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity Dz. U. 2012 poz. 461) obrona cywilna ma na celu ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny oraz współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków.